Zapomniane zespoły które zmieniły Polską muzyką część 2: Azyl P i Ich Nieustający Bunt

 Azyl P powstały w 1982 roku w Szydłowcu. Zespół Azyl P. powstał z połączenia dwóch już istniejących zespołów: The Pockets i Rezerwuar. Skład zespołu tworzyli: świętej pamięci gitarzysta i wokalista Andrzej Siewierski, gitarzysta Leszek Żelichowski, basista Darek Grudzień i perkusista Marcin Grochowalski. Chłopaki grali muzykę Hard rockową i Glam Metalową. nagrał takie przeboje jak: „Chyba umieram”, „Och Lila” czy „Twoje życie”, ale największą furorę robił hit „Mała Maggie”. Nazwa zespołu jest skrótem do wyrażenia azyl polityczny i w zakamuflowany sposób nawiązywała do sytuacji politycznej w kraju w okresie stanu wojennego. Polska zmagała się z represjami stanu wojennego, muzyka stanowiła dla wielu formę ucieczki, a czasami nawet tajnego sprzeciwu. Azyl P, choć z założenia rockowo-glammetalowa grupa, w swojej twórczości nie stronił od trudnych, społeczno-politycznych tematów, co czyniło ich utwory wyjątkowo rezonującymi wśród słuchaczy. "Mała Maggie", największy hit zespołu, stał się symbolem pokoleniowych dążeń do wolności i niezależności, a jego popularność wykraczała poza zwykłe zainteresowanie muzyczne, przenikając do szeroko rozumianej kultury masowej. Utwory takie jak „Chyba umieram” czy „Twoje życie” równie mocno oddziaływały na emocje młodzieży, dostarczając im nie tylko rozrywki, ale i rodzaju pocieszenia w codziennej szarości życia pod komunistycznym reżimem. Warto również podkreślić rolę, jaką w zespole odgrywali jego członkowie. Andrzej Siewierski, lider i główny wokalista, był nie tylko muzykiem, ale i po części poetą, którego teksty oddziaływały na wyobraźnię słuchaczy. Leszek Żelichowski i Darek Grudzień, odpowiedzialni za melodyjne, choć często surowe brzmienia gitary i basu, oraz Marcin Grochowalski, którego perkusja nadawała rytm i energię każdej kompozycji, wspólnie tworzyli unikatowe brzmienie, które wyróżniało Azyl P na tle innych zespołów tamtych czasów. Mimo że zespół z czasem zniknął z głównego nurtu muzycznego, jego wpływ oraz dziedzictwo wciąż można obserwować, nie tylko w muzyce, ale i w kulturowym przekazie lat 80. i 90. Warto zatem pamiętać o Azylu P nie tylko jako o grupie muzycznej, ale jako o ważnym głosie w dialogu o wolności i prawach człowieka w czasach, gdy były one tak mocno ograniczone. Niestety nagrali tylko jeden album Nalot (1986). Musieli oni zmagać się z różnymi ograniczeniami w dostępie do mediów masowych i możliwości organizacji koncertów. Niestety zespół nie przetrwał próbę czasu, lecz okazjonalne występują na jakichś festiwalach. Jako Azyl P i Przyjaciele.